به گزارش ایرنا، چندی پیش سوسک‌های چوب خوار به درختان بلوط منطقه زاگرس حمله کردند .تداوم این حمله موجب از بین رفتن کامل این درختان خواهد شد.
شیرین ابوالقاسمی افزود: هم اکنون درختان بلوط در سه منطقه پایلوت اجرای پروژه حفاظت از زاگرس مرکزی شامل استان چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویر احمد و حاشیه استان فارس در دشت بم به آفت سوسک چوب خوار آلوده شده‌اند.
ابوالقاسمی در مورد علت به وجود آمدن سوسک‌های چوب خوار توضیح داد: علت اصلی بروز این سوسک‌ها نوعی قارچ به نام ˈقارچ زغالی بلوطیˈ است که با حمله به درخت باعث ضعیف شدن آن می‌شود و در نتیجه درخت توان غذا سازی خود را از دست می‌دهد و کم کم ناتوان می‌شود از این رو زمینه برای حمله سوسک‌های چوب خوار فراهم می‌شود.
وی افزود: این سوسک‌ها در بدنه درخت تخم ریزی می‌کنند و وقتی تخم به لارو تبدیل شد از درون تنه درخت تغذیه می‌کنند و به مرور موجب پوک شدن درخت و در نهایت افتادن آن می‌شوند . این درختان توسط انسان بریده و به ذغال تبدیل می‌شود زیرا دراین شرایط تنها کاربرد آن تهیه ذغال است.
ابوالقاسمی ادامه داد: سازمان جنگل‌ها و مراتع به عنوان متولی حفاظت از جنگل‌ها برای مقابله با این سوسک از مجامع بین المللی و همچنین نهادهای علمی داخلی درخواست کمک کرده است ولی مطالعات علمی نشان می‌دهد که هیچ راهی جز قطع کامل و سوزاندن درخت وجود ندارد.
وی گفت: بر اساس آمار ارایه شده توسط سازمان جنگل‌ها و مراتع، سوسک‌های چوب خوار مساحتی حدود یک میلیون و 130 هزار هکتار در 7 استان کشور را درگیر کرده‌اند، درختان بلوط استان‌های کرمانشاه، ایلام، کردستان، فارس، کهگیلویه و بویراحمد، چهار محال و بختیاری و بخشی از اصفهان با این پدیده درگیر هستند.
مدیر پروژه حفاظت از زاگرس مرکزی افزود: خشکسالی، کشت زیر اشکوب (دامنه جنگل) وجود دام، ریزگردها و شرایط آب و هوایی علت بروز قارچ زغالی بلوطی و در نهایت حمله سوسک‌های چوب خوار است.
وی گفت: متولی حفاظت از جنگل‌ها، سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری است و سازمان حفاظت محیط زیست کار پایش و نظارت را انجام می‌دهد.
ابوالقاسمی تاکید کرد که تنها راه مقابله با این آفت قطع و آتش زدن درخت مبتلا است. این در حالی است که انجام عملیات باز کاشت این درختان هم به زمان زیادی نیاز دارد و اکنون تنها کارایی درختان مبتلا تبدیل شدن به زغال است.
پروژه حفاظت از تنوع زیستی زاگرس مرکزی با هدف همسو کردن حفاظت از تنوع زیستی و بهره برداری پایدار از فعالیت‌های بخش های کشاورزی، جنگلداری، مراتع، آب و گردشگری این منطقه در محدوده ای به وسعت دو میلیون و 500 هزار هکتار اجرا می‌شود.
این پروژه با همکاری سازمان حفاظت محیط زیست جمهوری اسلامی ایران و سازمان‌های بین المللی چون برنامه عمران سازمان ملل متحد (UNDP) و تسهیلات محیط زیست جهانی (GEF) انجام می‌شود.
